© Rootsville.eu

SPOTLIGHT ON
BLUES LEE
info artist: Blues Lee

© Rootsville 2017

1995 nc…..Boven Ierland waren reeds donkere wolken verschenen door het overlijden van Rory Gallagher (1948-1995) en vanuit de VS kwamen de sombere berichten over het overlijden van Ted Hawkins (1936-1995)…but the world must keep on turning and the Blues was still alive en zo was er ook nieuws dat Roomful Of Blues met een nieuwe op de markt kwamen…‘Turn it On, Turn it Up, Robert Cray bracht 'Some Rainy Morning' uit en Bonnie Riatt scoorde een hitje met 'Love Me Like A Man'. Ook John Lee Hooker was toen erg bedrijvig en in 1995 verschenen er liefst drie stuks van hem, 'Chill Out', 'Whiskey and Wimmen' en 'Blues voor Big Town'.

Maar de grootste (blues)shock deed zich voor in ons landje en niet doordat Big Bill een geslaagde Live CD opnam met z’n monsterhit ‘Iene me Hesp of iene me kees’ want…In het Limburgse gedeelte van België hadden enkele getalenteerde muzikanten de handen in elkaar geslagen en werd de groep ‘BLUES LEE’ boven de doopvond gehouden. Ze zouden niet een zoveelste bandje zijn en dat bewezen ze door twee jaar later al hun opwachting te maken op Belgisch grootste Blues festival…BRBF Peer. Dit was een startschot voor optredens in clubs en op festivals in binnen-en buitenland waaronder  Italië, Zwitserland, Slovenië, Spanje, Zuid-Afrika, Curcaçao en Frankrijk. In 1998 zouden ze hun al talrijke fans gaan plezieren met het uitbrengen van hun debuut EP 'Enter The Demo' en zat de trein volledig op de rails.

De 'Blues Lee gang' voelde zich op het podium als een vis in het water en gaf telkens sluitende shows en onderscheidde zich dadelijk door hun muziek waarbij ook veel energie werd gestoken in de ‘Lyrics’. Al vlug kregen ze vermeldingen in de pers van ‘Beste Belgische Bluesact’ en hadden alles in huis om het te maken in de Blues en Roots wereld. In 1999 verscheen hun eerste cd (live) met als toepasselijke titel ‘Fame’s Got A Name’ en brachten ze het tot op Marktrock Leuven waarmee ze bewezen ook het grote publiek te kunnen bekoren.  

2000 bracht hen zelfs een tweede maal tot op Marktrock. 2001 werd al opgetekend in hun memoires als een zoveelste hoogtepunt met hun eerste Full CD ‘Bubba’ verschillende festivals waaronder een tweede maal BRBF Peer en een derde keer….Marktrock, als dat nog geen bevestiging was voor de verscheidenheid van hun muziek.

tracks CD Bubba: 1. Adam - 2. Blue Angel - 3. Boogie Trap Cat - 4. Bye Be Letter - 5. Jailbird - 6. The Cool Has Gone - 7. Train Kept On Rolllin' - 8. Getting Ugly - 9. Fame's Got A Name - 10. Vinnie - 11. Talking 'Bout My Baby - 12. Hell (Backstab Records)

2003 kunnen we noteren als zijnde een zeer internationaal jaar met een CD single en een ‘performance’ op het Italiaanse Nave Bluesfestival aan de zijde van niemand minder dan Guy Davis. Ook onze noorderburen moesten er aan geloven, want het Ospelse X-mas Blues leerde ‘onze’ Blues Lee' kennen en ook zij begrepen dat dit meer was dan wat 12Bar Blues. We schrijven 2004 en een 2de Full CD ‘In The Crack Of The Map’ werd voorgesteld. De rest van de Belgische Blues festivals kon niet meer rond Blues Lee en moesten er ook aan geloven, waaronder (ge)Varenwinkel en zo ook het Zwitserse Rapperswil Festival.

tracks CD In The Crap Of The Map: 1. Baby King Kong - 2. If The Phone Don't Ring - 3. Laylo - 4. Dolphin's Swing - 5. Cross That Line - 6. Friendly Advice - 7. Gotta Go - 8. The Levee - 9. Earlene - 10. That Thing - 11. Tell Me Why - 12. The Crime - 13. Blame It On The Sun (Backstab Records)

2005 BRBF Peer viel voor de derde maal voor Blues Lee en in Italië kregen zeer onderdussen ook niet genoeg van zoals op het Magic Blues Festival in Vallemagia en voor het Blues 'N Jazz Festival in Rapperswil was het ook de 2de maal prijs aan de zijde van Kay Foster Jackson, en zo zat hun 10 jarig bestaan er reeds op. Time Flies When You're Having Fun!!!

2006 In februari zijn er mannen van Blues Lee de hort op met de voormalige frontman van 'Canned Heat'...Mr. Dallas Hodge waarvan we toch een concertje meepikte in Nekkersdal (Roots Music Brussel). Verder staat alles in het teken van hun 3de Full CD 'Home' en de release party op 19 mei was dan ook een overdonderend succes. 'Home' werd unaniem met lof overladen in de pers.

tracks CD Home: 1. Honey Please Don't - 2. Liar - 3. For a Ride - 4. Hillbilly Joe - 5. Lazy Ways - 6. Peaceful Soul - 7. Destination Hell - 8. Nicole - 9. Seven Days - 10. Shovin' - 11. Home - 12. Born Blind Bold & Barefooted (Backstab Records)

2007 Ondertussen is Blues Lee aan z'n 12de levensjaar toe en zijn de heren nog steeds niet uitgedoofd. Dit jaar heb ik ze driemaal aan het werk gezien. Op de '22ste Nacht van de Blues' (Wuustwezel), op de 'Far West' in Vilvoorde en in november nog op 'Blues In Schoten'. Telkens waren ze verrassend en vernieuwend en aan de nieuwe try-outs van sommige nummers te horen zou de volgende cd weerom een 'Blast' zijn....

Blues Lee anno 2007


Bert 'Bird' Stevens - 'JB' Biesmans - Karel 'Helix' Phlix - Yves 'Bozs' Bosmans - Jan 'Zjang' Corthouts
© Rootsville

Na 2007 begon het vuur wat te luwen zonder evenwel volledig uit te doven. Niets mis mee natuurlijk want ik de volksmond zegt m'n toch, veranderen van spijs doet eten. 'JB' Biesmans en Bert 'Bird Stevens gingen nog een stapje verder en belanden zo met 'The Big Four' in de broeierige sfeer van R&B, Jazz en Soul. Bij Karel 'Helix' Phlix onstonden toen reeds spinsels van een 'Helix Electric'. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan en drie jaar later, in 2010, brachten Blues Lee hun 5de full CD op de markt met als titel 'Indeed'.

tracks CD Indeed: 01. Love Engineer - 02. I’m Leaving - 03. I’ve Been There - 04. Caribbean Duck - 05. How How - 06. Rusty Guns - 07. Lil’ Demon - 08. Aristocratic Lady - 09. My Little Baby Girl - 10. Double Hearted Ace - 11. Jimmy Johnson - 12. Ooh Baby (Backstab Records)

Gelukkig bleef de vraag naar optredens van Blues Lee levendig al werd het soms moeilijk voor de 'Blues Lee'kes' om zich telkens weer op te laden...but the beat goes on en om laten te zien dat er nog leven is bracht 'Blues Lee' zowaar de singel 'Soul Heir Patrol' op de markt. Optreden bleef nog steeds een gegeven al gebeurde het maar mondjesmaat. Op het nieuwe 'BE-Mine Blues' zag ik ze in 2016 dan weer op een affiche van een festival staan en zo werd ook mijn honger dan weer aangewakkerd. Ondanks alles bleef hun specifieke sound er staan als een paal boven water. Hun 'blues' was nog steeds die van buiten de lintjes te kleuren met aanstekelijke funk akkoorden. De mix van de conversaties tussen de twee gitaren vooruit gestuwd door de heerlijke sax-grooves werkte nog meer dan aanstekelijk, en ja ze waren zelfs in hun 'kopke' bezig met een volgend album, al zou dit nu niet meteen voor vandaag gaan zijn.

Hoe zou het in 2017 gaan worden...'The Big Four' werd ondertussen 'The Big Four Quartet' en brachten met 'All For The Money' een welgesmaakt album op de markt. Karel Phlix heeft met zijn 'Handcrafted Originals' een gitaarmerk op de markt waarvan we toch meer en meer exemplaren zien opduiken. Bij de 'Boogie Beast' is 'The Goon Mat' bijna onafscheidelijk te zien met een 'Guttlin' en onlangs verscheen Patrick Indestege nog met een 'bass' Guttlin in premiere. Zelfs over het water zijn Karel's gitaren al opgemerkt en zo is 'Duke Robillard' een grote fan van 'Guttlin'. Karel zagen we met 'Helix Electric' ook links en rechts aantreden zoals op de editie 2017 van Hookrock.

Maar alles blijft uiteraard draaien rond de naam 'Blues Lee'. Begin dit jaar zag ik hen optreden in het 'Havana Café' te Heusden-Zolder. Akkoord het is als een thuismatch maar toch...Voor mij één van de betere concerten met zelfs die avond het aantreden van één van de mede-grondleggers van Blues Lee, Ben Lambrechts. Door het gaan verdwijnen van 'De Blauwe Kater' te Leuven was Blues Lee op 9 oktober er nog te bewonderen en ook op het afscheidsweekend van deze iconische jazz 'n blues club in december zullen ze in alle waardigheid afscheid komen nemen van deze club met hun aanstekelijke grooves...wordt vervolgd!

Blues Lee anno 2017


Karel 'Helix' Phlix - 'JB' Biesmans - Jan 'Zjang' Corthouts - Yves 'Bozs' Bosmans - Steph Collaert
© Rootsville